بخشی از متن مقاله بررسي اثر محيط‌هاي کشت پايه و تيمارهاي هورموني مختلف بر ريزازديادي گل محمدي (Rosa damascene Mill.) :
تعداد صفحات :16
در این پژوهش، اثر سه محیط کشت مختلف (MS، WP و QL) بر تکثیر در شیشهی گل محمدی از طریق کشت قطعات جداکشت گره واجد جوانهی جانبی بررسی شد و اثر این محیطهای پایه بر تکثیر نوشاخه و قهوهای شدن محیط کشت پایه ارزیابی شد. بهمنظور تکثیر نوشاخه، قطعات جداکشت گره واجد جوانهی جانبی به محیطهای کشت فوق، واجد BAP یا Kin (1 و 3 میلیگرم در لیتر) منتقل شدند. بیشترین تعداد شاخه و تعداد برگ سبز در قطعهی جداکشت در محیط کشـت QL در تیمار mg/l3 BAP بـهدست آمد. بهعلاوه نوشاخههای تشکیل شده در محیط QL شادابتر بوده و پایداری بیشتری داشتند. بنابراین محیط اخیر برای ریزازدیادی گل محمدی از سایر محیطها مناسبتر بود. در بررسی ریشهزایی، شاخههای پرآوری شده در محیط کشت WP حاوی 2/0 میلیگرم در لیتر NAA ریشهدار شدند.