بخشی از متن مقاله بررسي اثر کنترل شيميايي علفهرز سوروف crus-gall L.) (Echinochloa در مراحل مختلف رشد بر عملکرد آفتابگردان روغني (Helianthus annus L.)رقم اروفلور :
تعداد صفحات :16
به منظور مطالعه اثر کنترل شیمیایی علف هرز سوروف در مراحل مختلف رشد و تعیین بهترین زمان و مقدار مصرف علفکشها بر عملکرد آفتابگردان روغنی رقم اروفلور، آزمایشی در سال 1385 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان خوی به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل نوع علفکش به عنوان عامل اصلی (هالوکسی فوپ اتوکسی اتیل، ستوکسیدیم و سیکلوکسیدیم به همراه تیمار شاهد بدون کنترل)، زمان کاربرد علفکش به عنوان عامل فرعی (مرحله 6-4 برگی، 10-8 برگی و 14-12 برگی) و مقدار مصرف علفکش به عنوان عامل فرعی فرعی (یک لیتر در هکتار و دو لیتر در هکتار) بودند. صفات اندازه گیری شده شامل تعداد علفهای هرز، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن بودند. نتایج نشان داد که بیشترین وزن هزار دانه با کاربرد سیکلوکسیدیم در مرحله 4 تا 6 برگی با یک لیتر در هکتار حاصل شد و بیشترین عملکرد دانه (4961 کیلوگرم در هکتار) به تیمار مصرف یک لیتر در هکتارهالوکسی فوپ اتوکسی اتیل در مرحله 4 تا 6 برگی و بیشترین عملکرد روغن به تیمارهای کاربرد دو لیتر هالوکسی فوپ اتوکسی اتیل در مرحله 8 تا 10 برگی و یک لیتر هالوکسی فوپ اتوکسی اتیل در مرحله 4 تا 6 برگی (به ترتیب 2315 و2310 کیلوگرم در هکتار) اختصاص داشت. نتایج کلی این آزمایش نشان داد که استفاده از تیمار هالوکسی فوپ اتوکسی اتیل در مرحله 4 تا 6 برگی بیشترین تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و عملکرد روغن را به همراه داشت. همچنین هالوکسی فوپ اتیل از نظر کنترل علفهای هرز بهتر از سایر تیمارها بود.