بخشی از متن مقاله تأثير تنش خشکي و قطع برگ بر برخي صفات زراعي، عملکرد و اجزاي عملکرد آفتابگردان روغني (آلستار) :
تعداد صفحات :26
بهمنظور بررسی اثرات تنش خشکی، زمان و مرحله قطع برگ بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان روغنی (رقم آلستار) آزمایشی در سال 1385 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوی انجام گرفت. سطوح آبیاری در سه سطح (آبیاری پس از80 ،120و160 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر) بهعنوان فاکتور اصلی و زمان قطع برگ در دو سطح (قطع برگ در مرحلهR2 وR6) به عنوان فاکتور فرعی و مکان قطع برگ در سه سطح (شاهد، قطع برگ های نیمه بالایی و قطع برگ های نیمه پایینی بوته) به عنوان فاکتور فرعی فرعی به صورت طرح کرتهای نواری خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنش خشکی ارتفاع بوته، قطر طبق، شاخص برداشت، وزن هزاردانه، تعداد دانههای پر، عملکرد روغن و عملکرد دانه (به جز درصد مغز دانه) را کاهش داد ولی موجب افزایش درصد پوکی دانهها گردید. عملکرد دانه در سطح آبیاری 80 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر5522 کیلوگرم بود، ولی در دو سطح دیگر آبیاری عملکرد دانه بهترتیب 437 و 1297 کیلوگرم کاهش یافت. مرحله قطع برگ بر درصد مغز به کل دانه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن تأثیر معنیدار گذاشت و صفات وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن (به جز درصد مغز دانه) در تیمار قطع برگ مرحله R6 گروه برتر بود. مقایسه عملکرد دانه (5133 کیلوگرم در هکتار) در تیمار قطع برگ در مرحله R6با عملکرد طی قطع برگ در مرحله R2 (4756 کیلوگرم در هکتار) نشانگر اهمیت برگها خصوصا در مراحل اولیه رشد زایشی می باشد. قطع برگ در بخشهای مختلف ساقه موجب اختلاف معنیداری در صفات ارتفاع بوته، قطر طبق، درصد پوکی، شاخص برداشت، درصد مغز به دانه، وزن هزار دانه، تعداد دانههای پر، عملکرد دانه و عملکرد روغن گردید و با قطع برگهای نیمه بالایی، مقادیر اکثر صفات کاهش معنیداری یافت. بین اثرات متقابل، قطع برگهای نیمه پایینی بوته در مرحله R6 با تیمار شاهد اختلاف چندانی وجود نداشت. نتایج حاکی از ارزش بالای حفظ برگهای فوقانی آفتابگردان تا مرحله شروع پرشدن دانهها میباشد.