بخشی از متن مقاله بازخواني مفهوم «سدرة المنتهي» با رويکرد گفتماني :
سال انتشار : 1394
تعداد صفحات :58
در سنت تفسیری، سِدرَهُ المنتهی به عنوان درخت سدری باشکوه و آراسته در دورترین نقط بهشت مطرح بوده، و در زمر باورهای آخرت‌شناختی مسلمانان جای گرفته است. این در حالی است که با توجه به سیاقِ تنها کاربرد قرآنی آن در سور مکّی نجم، سدره المنتهی باید پدیده‌ای شناخته برای مشرکین عرب نیز بوده باشد. مجموع کاوشهای فرهنگی ـ گفتمانی و ریشه‌شناختی نشان می‌دهد که سدره المنتهی نه دقیقاً یک درخت، بلکه یک صورت فلکی با شکلی شبیه به درخت سدر است که در دورترین بخش مرئی با چشم غیر مسلح در آسمان دیده می‌شده، و بر پای شواهد مختلف قابل تطبیق با صورت فلکی آندرومدا ست. می‌توان با تکیه بر مجموع مستندات ادعا کرد در فضای نزول قرآن کریم، فارغ از تفاوت آشکار در باورهای دینی مؤمنان و مشرکان، برای هر دو طیف از مخاطبات بر اساس یک شناخت فرهنگی مربوط به پیش از اسلام، سدره المنتهی همچون یک صورت فلکی، و نیز، دورترین نقط آسمان شناخته بوده است.